Ama artık son bulmak üzere o günler...
İşi bıraktım, 26 Temmuz son, yazlığa hazırlandım, oradan arkadaşlarla Bozcaada'ya sonra aileyle Midilli'ye, kim bilir belki sonra geri döner yine giderim bir yerlere...
Ege'yi sevdiğimi, yemeklerini özlediğimi, zeytin ağaçlarıyla gönül bağımı bilmeyen duymadı kalmadı ya olsun ben yine de kendime hatırlatayım istedim,;
'ben zeytin ağaçları isteyen kişiyim, ben o zeytin ağaçlarının arasındaki taş evde sabah kahvaltılarında dostlarıyla keyif yapmayı isteyen, uzun kahve sohbetleri hiç bitmesin diye yazı bekleyen kişiyim...'
İşte bu yüzden gidiyorum yine Ege'ye....mutlu olmak için bir çok sebebimin olduğu köşelere...
Not: Fotoğraf bana ait değil ama olmasını emin olun çok isterdim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder